Een onverwachte Date met een happy End

Maandagmiddag 7 oktober 2019: Een apje van Stephanie de Swaef. Zij is met haar Hovawart teef ‘Pixie van Mies en Co ‘ vanuit haar woonplaats Stekene in België naar Duitsland gereden om haar te laten dekken. Maar om de een of ander reden lukt het niet.

Ze willen het de volgende morgen nog eens proberen en als het dan nog niet lukt, zou ze graag willen dat Baloe het probeert. Die staat, als goedgekeurde dekreu, op haar reservelijst. Alle papieren zijn inmiddels in orde, maar het komt toch nog als een verrassing. Ik was door alle drukte van de afgelopen weken en onze thuiskomst uit Griekenland zowaar even vergeten dat Pixie in deze periode loops zou worden en dat Baloe weleens zou moeten aantreden.
Dinsdagmorgen 8 oktober 2019: Op het werk worden mijn collega’s gek van mijn verhalen en vlak voordat ik om half 12 naar huis mag, krijg ik een apje van Stephanie dat het in Duitsland weer niet is gelukt en dat ze om 2 uur bij ons is voor de eerste date van Pixie en Baloe.

Ik heb hem vanmorgen nog maar even in het ongewisse gelaten, ééntje met stress is meer dan genoeg. Baloe staat verwachtingsvol achter de kamerdeur naar buiten te kijken als Stephanie en ik met Pixie achterom de tuin inlopen.

Een kort blafje van zijn kant en wat gesnuffel door het raam van Pixie die dan meteen op onderzoek gaat in de tuin. De 40 schildpadden die achter het hekwerk lopen hebben geen interesse, zij zijn zich al aan het voorbereiden op de winterslaap. Ook Pixie heeft er geen ogen voor, zij heeft meer interesse in de luchtjes van Baloe, die nu achter het raam wel flink opgewonden wordt bij het zien en ruiken van zoveel moois dat in zijn tuin rondloopt. En dan mag eindelijk de deur open en stormt hij enthousiast naar buiten, waar hem een heerlijk, maar tot nu toe onbekend luchtje wacht. Lang heeft hij niet nodig, een eerste blik is genoeg, is het liefde of lust? Pixie, die wellicht door de hormonen een beetje in de war is, duikt meteen boven op Baloe en begint te rijden. Die heeft er zo te zien zin in, net als Baloe, die nadat we Pixie van hem af hebben getrokken, meteen op haar springt en een eerste poging doet.
Stephanie, Gerard en ik staan er rustig bij te kijken, maar proberen ondertussen wel een glimp op te vangen of Baloe wel het juiste doet . Nadat hij een tweede mislukte poging heeft ondernomen en even van haar af glijdt, komt zijn mannelijkheid pas écht naar boven en klemt hij haar vast tussen zijn voorpoten. Een klein kreetje (van genot?) van Pixie en dan staan ze gekoppeld. Na het eerste gehijg draaien ze de koppen naar elkaar toe, likken elkaar en snuffelen nog even en dan is het afwachten totdat de lust afzwakt en het stel weer los komt van elkaar.

Een kwartier later staan ze met z’n tweetjes boven de waterbak van Baloe alsof ze al jaren samen zijn. Al met al heeft het vanaf de kennismaking totdat ze in de kamer aan hun welverdiende kauwstaafje beginnen te knagen, nog geen half uur geduurd. En dan mag je gerust spreken van een vluggertje.
Maar om het zekere voor het onzekere te nemen komt ze morgen toch nog eens terug.
Woensdagmiddag 9 oktober 2019: Rond half 2 staat een enthousiaste Pixie te kwispelen voor de deur. Een net zo blije Baloe staat achter het raam te grommen van genot maar dit keer is het Pixie die naar binnen wil om hem te begroeten. Er volgt een kort (voor)spelletje in de tuin en dan laat ze aan Baloe zien dat ze er klaar voor is. De staart gaat opzij en hij weet nu wat hem te doen staat. Binnen 5 minuten staan ze weer gekoppeld, al komen er van haar kant dit keer wel een paar piepjes.
Inmiddels drupt de regen naar beneden en duurt het iets langer dan gisteren voordat hij zich weer van haar kan los maken. Geer maakt foto’s, Baloe leunt lekker tegen mij aan en Pixie wordt door Stephanie gerustgesteld.

Al met al heeft het weer geen half uur geduurd en met een opgeluchte Stephanie en twee blije, vrolijke honden maken we nog een lekker wandeling.

En nu maar afwachten wat het resultaat is. Over 4 weken weten we meer als er bij Pixie een echo wordt gemaakt.
Gerard en ik zijn in ieder geval heel blij en trots dat onze onervaren Imax vom Wildweibchenstein/ Baloe zo goed zijn best heeft gedaan.

Het is eindelijk zo ver in Nederland. Koning winter heeft zijn eerste nukken getoond.

In de ochtend is het gras wit, in de nacht is de straat glad, in de zon is het nog steeds erg fijn.
Dat de straten glad zijn heeft een gevolg vanuit de gemeente.
De gemeente heeft de verplichting om voor een veilige omgeving te zorgen en met glad weer betekent dit dat ze gaan strooien.

Natuurlijk is dit voor ons als mens ideaal. Minder kans om uit te glijden en minder kans op ongelukken. Voor honden kan dit een totaal ander verhaal zijn.

Uw hond
Honden dragen over het algemeen geen schoenen. Dit betekent dat uw hond direct in contact komt met het zout op de weg. Dit droogt zijn/haar pootjes uit wat weer voor wonden kan zorgen.
Hier onder enkele tips om uw hond te beschermen:

Loop zo min mogelijk over straat; Dit is erg voor de hand liggend, maar zeker een goede tip om in het achterhoofd te houden. Vaak let je toch iets minder op en loopt de hond al over straat door het zout. Laat hem/haar lekker in de berm lopen als dit mogelijk is.
spoel de pootjes af na het wandelen. Hiermee spoel je het zout weg en voorkom je de mogelijkheid op uitdrogen.
laat de hond het zout er niet zelf aflikken. Net als bij mensen, is teveel zout niet goed voor een hond.